ایام البیض یعنی چه؟
«ايام » در لغت جمع«يوم» به معنى روز است ؛«بِيض» جمع «ابيض» به معناى سفيد است.لذا«اَیّامُ البیض»به معنای روزهای سفید است که به روزهای سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم ماه قمری گفته میشود و در شريعت و فقه اسلام بر اقامت سه روز در مسجد جامع براي عبادت خدا و تهذيب نفس اطلاق مي گردد.
«دلیل نام گذاری»
اعراب قدیم رسم داشتند که ایام ماهها را بر اساس میزان روشنایی ماه نامگذاری کنند و از آنجا که نور ماه در این سه شب از شبهای دیگر بیشتر است، به این نام نامیده شدهاند. از دیگر نامهای این ایام، اَواضح و غُرّ است.
دلیل دیگری هم برای این نامگذاری در روایات ذکر شده است. در علل الشرایع آمده است: «جبرئیل آدم(ع) را در حالی که سر تا پا سیاه شده بود به زمین فرود آورد. فرشتگان وقتی آدم را با این هیئت دیدند به ضجه در آمده و گریستند و به درگاه حق تعالی عرضه داشتند: پروردگارا مخلوقی را آفریدی و از روح خود در او دمیدی و فرشتگانت را به سجده کردنش وادار نمودی حال با یک گناه رنگ سفیدش را به سیاهی مبدل فرمودی!؟
منادی از آسمان ندا میدهد: امروز را برای پروردگارت روزه بگیر، آدم آن روز را که مطابق با روز سیزدهم ماه بود روزه گرفت، پس ثلث سیاهی از او زائل گشت. سپس منادی در روز چهاردهم نداء کرد: امروز را برای پروردگارت روزه بگیر. آدم آن روز را هم روزه گرفت و ثلث دیگر از سیاهی زائل گردید. روز پانزدهم باز منادی او را به گرفتن روزه دعوت نمود، وی آن روز را هم روزه گرفت و تمام سیاهی او زائل گردید و به همین خاطر این ایام به ایام البیض موسوم شد.
«فضيلت ايام البيض»
در قرآن كريم ماده عكف ۹ مرتبه تكرار شده دو مورد آن آيات ۱۲۵و۱۸۷ سوره مباركه بقره مربوط به موضوع ايام البيض است. خداوند در سوره بقره مي فرمايد: و ما به ابراهيم و اسماعيل فرمان داديم كه خانه مرا براي طواف كنندگان و معتكفان و ركوع كنندگان و سجده كنندگان از هرگونه آلودگي تطهير كنند. يعني در فضيلت ايام البيض اين بس كه معادل طواف كعبه و همتای ركوع و سجده ذكر گرديد.
«ایام البیض»
مجیر یعنی پناه_بخش
پناه ببریم به پروردگار این شبها و روزها
روایت شده هركه دعای مجیر را در ايام لبيض [روزهاي سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم] ماه رمضان بخواند گناهش آمرزيده می شود، هر چند به عدد دانه های باران و برگهای درختان و ريگ های بيابان باشد.
می دانید چرا در 3 روز سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم ماه رمضان گفتند دعای مجیر بخوانید ؟ (دعای مجیر از آن دعاهایی است که حضرت جبرئیل برای آقا رسول الله آورده است)
زیرا در این 3 روز که تلألو قرص ماه کامل می گردد و از بالاترین حد نور آن زمین برخوردار می گردد زمان حسابرسی کسانی است که از اول ماه رمضان هر روز ملائک حضرت حق آنها را به سر سفره پُر برکت و رحمت ضیافت الهی دعوت نمودند و آنها شانه ها را بالا انداخته سَر باز زدند ، هر روز بر عناد خویش افزودند
به روزهای سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم هر ماه قمری ایام البیض ( روزهای سفید ) گفته می شود و به عقیده مسلمانان ایام البیض ماههای رجب، شعبان و رمضان دارای فضیلت بسیار است .
فقه اسلام بر اقامت سه روز در مسجد برای عبادت خدا و تهذیب نفس اطلاق می شود.
ابن مسعود سبب نامیدن این ایام به «ایام البیض» را چنین نقل می کند.
از نبی اکرم(ص) شنیدم که می فرمودند: هنگامی که جناب آدم (ع) عصیان کرد منادی از عرش ندا داد. ای آدم از جوار رحمت من بیرون شو، زیرا کسی که عصیان مرا کند در جوار من نیست، حضرت آدم و فرشتگان گریستند، سپس خداوند جبرئیل را نزد حضرت آدم فرستاد.
جبرئیل حضرت آدم را در حالی که رنگ او از نورانیت بهشتی به تیرگی تغییر کرده بود به زمین فرود آورد و ملائکه با دیدن این وضع فریاد برآوردند:
خدایا، خلقی آفریدی و از روح برگزیده خود در او دمیدی و ملائکه را به سجده او درآوردی و به یک گناه سفیدی او را به سیاهی مبدل کردی.
پس منادی از آسمان ندا کرد که امروز را برای خداوند روزه بگیر و آن روز سیزدهم ماه بود و چون آدم آن روز را روزه گرفت و قسمتی از تیرگی حضرت آدم (ع) برطرف شد تا این که در پایان این سه روز به حالت اول خود برگشت به این دلیل این ایام را «ایام البیض» نامیده شد.